همه می خواهند بدانند که در جریان قیام جهانی امام مهدی (ع) چه حوادثی

 

همه می خواهند بدانند که در جریان قیام جهانی امام مهدی (ع) چه حوادثی روی می دهد

حرکت امام از کجا و چگونه آغاز می شود، شیوه برخورد امام با گروه های مخالف چگونه است وبالاخره چگونه آن حضرت بر تمامی جهان غلبه خواهد کرد و رشته امور جهان را به دست خواهد گرفت این گونه سوال ها فکر و اندیشه هر اسنان مشتاق ظهور را به خود مشغول می کند.

ولی واقعیت این است که سخن گفتن درباره حوادث مربوط به ظهور کاری بسیار مشکل است؛ چون گزارش دادن از آینده و اتفاقاتی است که هنوز واقع ندشه است و به طور طبیعی نمی توان اطلاع دقیقی از آن رویداد ها داشت.

بنابراین آنچه در این بخش می آوریم حوادث و رخدادهای روزگار ظهور امام مهدی (ع) است که برابر روایات در کتابهای متعدد نقل گردیده است و تنها می تواند دورنمایی کلی از رویدادهای ایام ظهور را پیش روی ترسیم کند.

وقتی ظلم و تباهی چهره عالم را سیاه و ظلمانی کرده است و آنگاه که ستمگران گستره زمین را جولانگه بدی ها و نامردی ها ساخته اند و مظلومان جهان، دست یاری خواهی را به آسمان گشوده اند؛ ناگهان ندایی آسمانی، سیاهی شب را می درد و در ماه خدا، رمضان، ظهور موعود بزرگ را بشارت می دهد،[1] قلب ها به تپش می افتد و چشم ها خیره می گردد! شب پرستان، مضطرب و هراسان از طلوع صبح ایمانف در پی راه چاره ای هستند و منتظران مهدی (ع) از هر کسی سراغ کوی یار می گیرند و برای دیدار او و حضور در زمره یاوران او سر از پا نمی شناسند.

در آن زمان، سفیانی که بر منطقه وسیعی مانند سوریه، اردن و فلسطین سلطه دارد سپاهی را تجهیز می کند تا با امام مقابله کند. لشگر سفیانی که در مسیر مکه به تعقیب امام پرداخته است در محلی به نام بیداء به کام زمین می رود و نابود می گردد.[2]

پس از شهادت نفس زکیه[3] به فاصله کوتاهی، امام مهدی (عج) در سیمای مردی جوان در مسجد الحرام ظهور می کند در حالی که پیراهن مبارک پیامبر (ص) را بر تن دارد و پرچم پیامبر (ص) را به دست گرفته است. او به دیوار کعبه تکیه می زند و در بین رکن و مقام[4] سرود ظهور را زمزمه می کند و پس از حمد و ثنای الهی و درود و سلام بر پیامبر و خاندان او می فرماید:

« ای مردم ما از خدای توانا یاری می طلبیم و نیز هر کس از جهانیان را که به ندای ما پاسخ دهد به یاروی می خوانیم.»

آنگاه خود و خاندانش را معرفی می کند و ندا می دهد:

« فَالله الله فینا لا تَخذُلُونا وَ انصُرُونا ینصُرکُمُ الله تَعالی؛

درباره رعایت حقوق ما، خدا را در نظر بگیرید. ما را [ در میدان عدالت گستری و ستم ستیزی] تنها نگذارید و یاریمان کنید که خدا شما را یاری خواهد کرد.»

پس از پایان گرفتن سخنان امام، آسمانیان بر زمینیان سبقت می گیرند و گروه گروه فرود می آیند و با امام بیعت می کنند در حالی که پیشاپیش آنها فرشته وحی، جبرئیل با امام دست همراهی می دهد. آ«گاه 313 ستاره زمینی که از نقاط مختلف عالم به سرزمین وحی آمده اند بر گرد خورشید تابناک امامت حلقه زده و پیمان وفاداری می بندند و این جریان سبز جاری است تا آنکه ده هزار سرباز جان بر کف در اردوگاه امام (ع) حضور می یابند و با آن فرزند پیامبر (ص) بیعت می کنند.[5]

امام (ع) با خیل یاوران، پرچم قیام را برافراشته و به سرعت بر مکه و اطراف آن مسلط می شوند و سرزمین پیامبر را از وجود نااهلان، پاک می کنند. آ«گاه راهی مدینه می شود تا سایه عدالت و مهر را بر آن بگستراند و سرکشان شهر را بر جای خود بنشاند. سپس عازم عراق گشته و شهر کوفه را به عنئان مرکز حکومت جهانی بر می گزیند و از آن جا به مدیریت قیام می پردازد و برای دعوت جهانیان به اسلام و زندگی در پرتو قوانین قرآن و در هم کوبیدن بساط ظلم و ستم، یاران و سپاهیان نور را به نقاط مختلف عالم گسیل می دارد.

امام (ع) یک به یک سنگرهای کلیدی جهان را فتح می کند زیرا که علاوه بر یاران وفادار و مومن، از امداد فرشتگان الهی نیز برخوردار است و مانند پیامبر اسلام (ص) از لشگر رعب و وحشت مدد می گیرد و خداوند توانا چنان ترسی از او و یارانش در
دل های دشمنان می افکند که هیچ قدتری را توان رویارویی با آن حضرت نیست.

امام باقر (ع) فرمود:

« قائم از ما به وسیله رعب  وحشت در دل دشمنان) یاری می شود.»[6]

گفتنی است یکی از نقاط جهان که به وسیله سپاه امام فتح می شود بیت المقدس است[7] و پس از آن واقعه بسیار مبارکی اتفاق می افتد که در جریان قیام و انقلاب امام مهدی (ع) سرنوشت ساز است و جبهه آن حضرت را تقویت می کند و آن فرود آمدن حضرت عیسی (ع) از آسمان است. حضرت مسیح (ع) که به فرموده قرآن زنده است و در آسمان ها به سر می برد به زمین می آید و پشت سر امام مهدی (ع) به نماز می ایستد و بدین وسیله فضیلت و برتری پیشوای دوازدهم شیعیان را بر خود و پیروی خود را از امام مهدی (ع) به همگان اعلام می کنند.

پیامبر اسلام (ص) فرمود:

« سوگند به آن کس که مرا به حق برانگیخت در حالی که بشارت دهنده مردمان باشم، اگر از عمر دنیا نمانده باشد مگر یک روز، خداوند آن روز را چنان طولانی می کند تا فرزندم مهدی (عج) در آن قیام کند، پس از آن عیسی بن مریم (ع) فرود می آید و پشت سر مهدی (عج) نماز می خواند.»[8]

   به دنبال این اقدام حضرت عیسی (ع) بسیاری از مسیحیان که جمعیت فراوانی از جهان را تشکیل می دهند به پیشوای شیعیان، ایمان می آورند. گویی خداوند، عیسی (ع) را برای چنان روزی حفظ کرده است تا چراغ هدایتی برای حق طلبان باشد.

البته ظهور معجزات به دست هدایتگر حضرت مهدی (ع) و طرح مباحث فکری راهنمایی بشریت از برنامه های انقلاب بزرگ مهدی است که راه را برای هدایت مردم باز می کند.

در همین راستا امام (ع) الواح تورات تحریف نشده – کتاب مقدس یهود-را که در نقاط خاصی از دنیا دفن شده است خارج می کند[9] و یهودیان که نشانه های امامت او را در الواح می بینند، به آن حضرت ایمان می آورند. و پیروان ادیان دیگر نیز با مشاهده این تحول بزرگ و نیز شنیدن پیام حق امام و دیدن معجزات از آن حضرت، گروه گروه به آن حضرت می پیوندند و این گونه است که وعده حتمی پروردگار محقق می گردد و اسلام عزیز همه عالم را می گیرد. همان گونه که قرانکریم بشارت داده است:

( هُوَ الَّذی اَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدی وَ دینِ الحَقِّ لِیظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّه وَ لَوکَرِهَ المُشرِکُونَ)[10]

و او خدایی است که پیامبرش را با (دلایل) هدایت و دین حق فرستاد تا (سرانجام) آن را بر همه دین ها غالب گرداند اگرچه کافران را خوش نیاید.

با توجه به تصویری که ترسیم شد تنها قلدران و ظالمان می مانند که حاضر به تسلیم در برابر حق و حقیقت نیستند و این عده در مقابل جریان غالب و اکثریت مومنان تاب مقاومت ندارند و با شمشیر عدالت مهدی (عج) به کیفر اعمال ننگین خود خواهند رسید و زمین و اهل آن برای همیشه از شر و فساد آنها ایمن خواهد شد.پس از کنار رفتن ابرهای تیره و تار، خورشید جهان افروز رخ می نماید و چشمان منتظر دشت و دمنی را روشنی می بخشد.

آری، پس از مبارزه ای فراگیر با فساد و تباهی و نامردمی، نوبت به استقرار حاکمیت دادگری می رسد و عدالت بر کرسی حکمرانی تکیه می زند تا هر کس و هر چیز را در جای خود قرار دهد و سهم هر پدیده ای را به مقتضای حق و داد بپردازد. و بالاخره جهان و جهانیان شاهد حکومتی خواهند بود که سراسر حق و عدل است و کمترین ستم و ستمگری در گستره آن بر کسی نمی رود. حکومتی که مظهر صفات جمال و زیبایی پروردگار عالم است و در ساحت آن، بشر به تمامی آرمان های فراموش شده خود دست می یابد.

 

یا رفیق من لا رفیق له

ظهرهای رمضان ذکر حسین می گویم  بردنِ نام حسین  وقتِ عطش می چسبداز قافله ے عشق مرا جا نگذارید   

   در موج بلا یکہ و تنها نگذارید      ما را به شهیدان برسانید دوباره بر موج دلم حسرت دریا نگذارید                             

 

ای مطلع زیبای جهان ،یا مهدی            ای عاشق ومولای زمان، یا مهدی

چشمان دلم ،نور تو را خواهد دید        مهر همه شیعیانف تو راخواهد چید

عشق همه، احمدی وزهرا و علی            زینب حسن وحسین وسجاد ولی

تو قاری عشق مادرت فاطمه ای          تو حجه عسگری و هم خاتمه ای

اندیشه سرخ تو ،حسینی وار است           این راه برای دشمنت، آزار است

آیی ،به سرا پرده ایوان نجف        خوانی، به خدا کتاب قرآن نجف

با یاد حسین و زینب و الله اش        آماده شدیم، پای ثار الله اش

فرزند امیر و ماه کربلا می آید    شاهنشه قصه های ما می آید

تشریع بلند قامت مولا اوست   پیروزترین نگار انسانها اوست

ای ماه علم به دوش ما آقاجان        ای سید سبز پوش ما آقا جان

آیی امیری که قرارت برجاست          ازآمدنش حق و حقیقت پیداست

دعوت به حریم کردگارست علی                پاینده راه کربلایش  مهدی

ما آمده ایم میدان نبردت آقا                ماجان بدهیم راه امامت آقا

ای وارث خونهای شهیدان جانا            ای وارث روح انبیا یا مولا

ای نور خدا راحت جانها مهدی           ای یار خدا یاور وتنها مهدی

آماده پیکار عدو آمده ایم          در انتظار آن  سبو امده ایم

تو شاه امید عالمینی مهدی         توسید و میر هردوعینی مهدی

برگرد هنوز مست نگاهت هستیم                 مامنتظر جام شرابت هستیم

انگار که خاتم به سرا هست وجود      نابودگر کفر ونفاق است و یهود

میراث علی و فاطمه می آید                گویا که رسول خاتمه می آید

سوگند به الله وچهارده نور خدا           سوگند به غمهای علی و زهرا

آخر شب سرد ما سحر می گردد    آخر همه غصه ها به سر خواهد شد

 

مطالب مرتبط