دفتر شعر کربلائیان اهدایی به مداحان وسخنرانان اهل بیت س

بسم الله الرحمن الرحیم

ئیاندفتر شعر کربلا

رضاقارزی

همه جانها تماشای حسین است

 

دلم مهمان دریای حسین است       تمام جان کف پای حسین است

شکوه هر  دو عالم را خدا داد     علمدارش که سیمای حسین است

دلم در کربلایش جا بمانده            تمام  عشق صحرای حسین است

خداوندا نما آمرزشی دل               همه جانها تماشای حسین است

بهشت و جنت اهل سماوات            نگاه و دلبری های حسین است

بود هر برگ برگ دفتر من            به لطف یار امضای حسین است

شهادت قسمت ما میشد ای کاش    علمدارش جلو پای حسین است

حدیث عشق را با تو سرودم               تمام عشق دنیای حسین است

مرا در منزل جانان چو منزل      دهندم  آن به اهدای حسین است

شود وارد به جنت هر کسی که         شفاعت کشته  نام حسین است

درون قبر روضه خوان آقام               سرای من  تولای حسین است

بود بود و نبودم بهر مولا                  حقیقت ها تجلای حسین است

بسم الله الرحمن الرحیم

ئیاندفتر شعر کربلا

 

دلم مهمان دریای حسین است       تمام جان کف پای حسین است

شکوه هر  دو عالم را خدا داد     علمدارش که سیمای حسین است

دلم در کربلایش جا بمانده            تمام  عشق صحرای حسین است

خداوندا نما آمرزشی دل               همه جانها تماشای حسین است

بهشت و جنت اهل سماوات            نگاه و دلبری های حسین است

بود هر برگ برگ دفتر من            به لطف یار امضای حسین است

شهادت قسمت ما میشد ای کاش    علمدارش جلو پای حسین است

حدیث عشق را با تو سرودم               تمام عشق دنیای حسین است

مرا در منزل جانان چو منزل      دهندم  آن به اهدای حسین است

شود وارد به جنت هر کسی که         شفاعت کشته  نام حسین است

درون قبر روضه خوان آقام               سرای من  تولای حسین است

بود بود و نبودم بهر مولا                  حقیقت ها تجلای حسین است

 

فدای زینبت، اقاحسین

ای شاه جان وامیر خداحسین                وی ماه ،سرجدا جان کربلا حسین

عباس تو ،علمدار دشت نینواست          جان وجهان ، به فدایش اخا حسین

باسرنوشت خود ،آشناغریب فاطمه      ای دیدنت، ثواب دیدن خداحسین

یک کاروان بهشتی، همراه برده ای    خون خدا ،چرا زمدینه جدا حسین

مولای ما ،آقا ابالفضل فاطمه است   جان وجهان ،فدای زینبت، اقاحسین

ایثارتو ،به منزل آخر رسیده بود          درنینوا که خیمه زدی وسراحسین

طاهر نموده ،خون تو گناه عالمی        ای روی  تو ،جام جهان نما حسین

زآن روز ،تا که به امروز می رسد        فریاد العش مولای سرجدا حسین

نای افق ،رسید به دامان آسمان           عالمیان سوگوارعزای تویا حسین

ما زین عزا، به امید قهارخالقیم          آری رسان وارث مولای ماحسین

 

نجات میدهد تنم امیر جان فزای عشق     کبوترم رسد دمی به سوی کربلای عشق

سری به سجده بگذرد اگه زیارتش کنم      شفاعتم کند که اوست شافع بافای عشق

 

نجات میدهد تنم امیر جان فزای عشق       کبوترم رسد دمی به سوی کربلای عشق

سری به سجده بگذرد اگه زیارتش کنم      شفاعتم کند که اوست شافع باوفای عشق

 

شب جمعه است سلام همه نوکرها         به شه کرب و بلا پادشه بی‌سرها

و بگویید به ارباب که مهمان دارد            به فدای قدم مادر تو مادرها

به فدای پادشه بی‌سرها

شبهای زیارتت چه حالی دارد    بوسه به ضریح توصفایی دارد

آشفته ی روی تو  منم یا  ارباب    حب  رخ مولا چه بهایی دارد

با نور علی سروده شداشعارم   مولا ی ما خدا چه ماهی دارد

 مانده‌ به دلم زیارت اش باردگر     نورحرمین اش  چه نگاهی دارد

ارباب دلم  چه  بارگاهی  دارد       نقش نگه اش  عجب صفایی دارد

بابای زینب و وکلثوم

آقای شهیدکوچه های مدینه کو       جانباز معرکه عشق خداست او

مولای جان و شهید و میر حق        شیرشجاعت عرب  ناظر شفق

یار پیمبر و جانباز خندق است    بابای زینب و وکلثوم حق پرست

مهربان لحظه وصل وامامت او       قتال  دشمنان رسول خدا همو

جانباز خندق  ورکوع عالم وجود     نورخدا به زمین و آه هرسجود

زهراست نگین علی وشور شین      شافع به روز جزا و نور عین

ماه  ونگارعلی آن مجتبی  بود     زینب به کربلای حسین خدا بود

آری کجاست شاه و امیر جان       مولای ما وسرور ومونس نهان

عباس  اوامیر وعلمدار  کربلا     قتال دشمنان  نابکار  وبی حیا

آری شکوه عالم ملک جهان علی     دروازه حکمت پیغمبر ولی

یاری کند خدای تا که بیایدنجات ما      فرزند آخر حسین آن ماه سر جدا

تا نام پاک ساقی لب تشنه می برم         

خود را مقیم وادی احساس می کنم                    دل را خمار بوی گل یاس می کنم

تا نام پاک ساقی لب تشنه می برم                    بوی تو را به میکده احساس می کنم

              تا  وا کنی دگر گرهِ کورِ کارِ من                                            ...                                      خود را دخیل حضرت عباس می کنم

اشكي كه داده اي به دو دنيا نمي دهم             کی اعتنا به گوهر و الماس مي كنم

تا که بیایی از سفر ای باغبان عشق                     یاد گل شکسته قد از داس می کنم

امشب برای خواندنِ این روضه های سخت   آقا ببخش این همه وسواس می کنم

غم را شکسته است صبر زینبی           

غم را شکسته است صبر زینبی            فلک دار آسمان بود دختر علی

در یاد زینب زهرا بسی گریست           چشمان دل که این چه ماتمیست

داستان شکوه زهرا عزت همه          صبراش بودجلال علی و  فاطمه

دررحلت نبی مکرمش چه اشک ها     غصب ولایت علی و سیلی خصم ها

آفتاب غریب عالم وحصیر و بوریا     فرق شکافته علی  آن بابای جان ما

آتش گرفته بود زندگی وخانه علی      آری زدند آتش به جان آن ولی

آن بعض کوچه وخرابه بود  پیام       آن یادگار ،چادر زهراست ،والسلام

غسل و کفن و دفنی  وآه شبانه ای      رفته روح علی ،امام و نبی فاطمی

خون حسین وارثش آید به بین ما       گیردکه انتقام سیلی وخون امام ما

خون تابوت حسن و سینه حسین       آری بییاید منتقم  گودال نورعین

از فرق شکافته تا عمود و علقمه         از محسنِ علی تااصغروجان فاطمه

 

بیت الغزل نامی ارباب رقیه است    مهر ملکوت و ادب ناب رقیه است

دیوانه کویش شده اند مردم  عالم   دلدارحسین وگل ومهتاب رقیه است

 

بی عشق تو حسین جهان  نفسگیر ومبهم است      آری زمانه  بی تو  برایش جهنم است

آقا همیشه دربدرم شاه نینوا آقای کربلاییان               آری حسین(ع)اشرف اولاد آدم است

 

من و شش گوشه ی تان    صبح قراری داریم

دلبری کردن از او             ناز کشیدن با من

نمک سفره ی قلبم              سلام بر ارباب

السلام ای تن صد پاره‌ ی بی غسل و کفن  اباعبدالله

 

ما را به حقیقت سخن ناب حسین است    عشق ملک وملکت و هر باب حسین است

زینب همه جا نام حسینش به زبان است    مولای من امروز مهدی ارباب حسین است

 

  یاحسین ای ماهتاب آفرینش        و زینب آن شکوه اهل بینش

پراشک دمادم روح  جانست          وذکر مادرش  آرام جانست

 

ای روح حیات یا اباعبدالله

عالم به فدات یا اباعبدالله

نام زینب اول دفتر بود یاد دلم

یادگار مادرش زهرا و علی حل مشکلم

شاه بیت غزل دل همین نام علی است

نام اربابش حسین هم هادی و سرمنزل ام

 

کاشف الکرب بود نام قشنگش عباس               

 

کاشف الکرب بود نام قشنگش عباس                او دلش غرق تمنای دیدار یاس

روی چشمت جا ی آقایت حسین            بین ابروهای تو باشد که بین الحرمین

ساقی دربارحسین به چه شرابی دارد                بنویسید سکینه چه عمویی دارد

راز مردی توعباس  بودیاد خدا                          نام تو یاور مردان خدا هست

زور عباس علی به چه تماشادارد                    ذوالفقار ابرویت به چه تمنا دارد

ای گل ماه  پیش توطوفان هیچ است           دشمنان  پیش تو به میدان هیچ است

وسط گودی میدان  علی آمده است       اوست عباس علی شیرولی آمده است

ما همه از نگهت  رو به زمان دوخته ایم     درس مولاطلبی را ز تو آموخته ایم

برمشام جان می رسد  هردم صفای نینوا   عاشقم  جان دادهام کوی ابالفضل خدا

 

مرا نگاه حریم حرم توسن است یار    ا جودم مانده دور ضریحت  ارباب

دلم ز دوریت شکسته است آقا جان   در انتظار  یار خسته است آقا جان

قحطی آب نشان بی مروتیست

ای آل جور

حسین فرزند فاطمه است

گر نیستید مومن به مصطفی

 انسانیت کجاست

حسین مهمان کربلاست

سقای کودکانم آشفته گشته جانم    فردا به دشت غمها آواره کاروانم

بر لب رسیده جانها آماده شهادت    آید یه روزگاری راحت شود روان

دست بریده بود و علم بود و مشک بود  قد خمیده بود و حرم بود و اشک بود

دلم زغم دوریت زار وخسته می گرید         ز موهبت  یار آشنای ضریح                                                                         

    زیارت اش عقده دلم  گشته                   یا رب نگاهی نظری ای جانا

السلام ای قبلگاه اشک ها

آقای شهیدکوچه های مدینه کو       جانباز معرکه عشق خداست او

مولای جان و شهید و میر حق        شیرشجاعت عرب  ناظر شفق

یار پیمبر و جانباز خندق است    بابای زینب و وکلثوم حق پرست

مهربان لحظه وصل وامامت او       قتال  دشمنان رسول خدا همو

جانباز خندق  ورکوع عالم وجود     نورخدا به زمین و آه هرسجود

زهراست نگین علی وشور شین      شافع به روز جزا و نور عین

ماه  ونگارعلی آن مجتبی  بود     زینب به کربلای حسین خدا بود

آری کجاست شاه و امیر جان       مولای ما وسرور ومونس نهان

عباس  اوامیر وعلمدار  کربلا     قتال دشمنان  نابکار  وبی حیا

آری شکوه عالم ملک جهان علی     دروازه حکمت پیغمبر ولی

یاری کند خدای تا که بیایدنجات ما      فرزند آخر حسین آن ماه سر جدا

 

نام حسین آمد وبس پربها شدیم

 

ارزش نداشتیم ولیکن سوا شدیم                  نام حسین آمد وبس پربها شدیم

کم بودن جابه هیت مولانشانه است             آقا همه به زیر خیمه تو جا شدیم

آری وجودما به بزرگی به دنیا نیامده          فیضیست به درخانه ات گدا شدیم

از ارزش دولت  تو خیرها دیده ایم          سنگدل آمدیم وبه روضه جلا شدیم

درمان ما همین دودمه یادتو حسین          اصل و نسب زتو گرفته وباخدا شدیم

هرگاه درد بود دواست یادتو حسین            جز یاد خدا وشما زعالم جدا شدیم

زینب وحسین کرده نگاهمان دمی           ما را که به عالم دنیا بس با حیا شدیم

گفتند عزت وجود مازخاک کربلاست    آری که عمریست در به در کربلا شدیم

 

مولا  نیا که  کوفه پر از عقده وبلاست    آقا نیا   که  کوفه پراز یار بی وفاست

جانم قسم  که این نانجیبان بی خرد            شمشیر برهنه منتظرو قاتل شماست

 

 

زبس یادحرم کرد دلم   

 

جگرم سوخت زبس یادحرم کرد دلم     مانده جا از صف زوارحسین بال وپرم

دور  از شاه، دلم عشق و امیر جانهاست             وارث خون شهیدان خدا  تاج  سرم

هر که در راه خدا برگ و نوایی دارد         حاصل عشق سر و جان نوای سحرم

کاش گفتار تمامی  خلایق  این بود              لاحول و لاقوة الا بالله  جان و برم

هر کجا نام خداهست هم آنجا جاری   همه اش مهر ومحبت زعلی آن گوهرم

 

عاشق به عباس گفته می شود

اواسیر رب حسین وفاطمه  وعالم اسیر او

ای دل تابحال عاشق شده ای

 به آل مرتضی وقمرالعشیره عباس ابن علی

آری    گویا رنگ رخت داد میزند

در مکتب حسین سازش به کفر ننگ است ننگ

وعزت عبد خدای حسن بودنست

 

سقای کودکانم آشفته گشته جانم       فردا به دشت غمها آواره کاروانم

بر لب رسیده جانها آماده شهادت     آید یه روزگاری راحت شود روانم

 

دل ما تنگ ظهوراست کجایی مهدی     به تمنای شعور است کجایی مهدی

یاوران تن به تن همراه امام خویشند       همه جا بوی عبوراست کجایی مهدی

دل ما مست نگاهی و دعایی مولا          جانم از یاد تو دوراست کجایی مهدی

آسمان غرق سکوتی هم افزا گشته       همه دم روی تونوراست کجایی مهدی

همه جا فکرمن اینست واندیشه دل         یارما مست سرور است کجایی مهدی

همه دم بوی نفسهای تودرجریان است   دستم ازدست تودوراست کجای مهدی

همه جانها به فدای رخ زیبای تو عشق       جانمان  یاد ظهورست کجایی مهدی

 

 

بوی خوش باغ سیب ها

یادی کنیم از بوی خوش باغ سیب ها 

     احمد علی و فاطمه همه آن طبیب ها

یادش دهد شعف به دلم  نام  مجتبی

      حسین  شاه کربلاست فرزندشریف ها

بستم دخیل به شش گوشه حسین

               یادش بخیرعطر خوش باغ سیب ها

نامش بود اوج سجود ما شیعه ها      

           یادش بخیر شهر رسول نجیب ها

پنجم امام باقر وفرزنداو صادق خدا   

          بستم دخیلِ اشک به أمن یُجیب ها

 دلتنگ چشم قشنگ امام کاظمم     

         دیوانه ثامن الحجج اند هرحبیب ها

ما رستگار به بهشت  دوعالمیم اری    

        گر زندگی کنیم به راه امام  رقیبها

شیعه دهد سلام دمادم برائمه اش      

     جواد وهادی وعسگری یار نجیب ها

اکثر زشیعه به یاد امام مهدی است  

      اوکه  به دل نشسته امام غریب ها

 

تو قاری عشق مادرت فاطمه ای  ،یامهدی

ای مطلع زیبای جهان ،یا مهدی            ای عاشق ومولای زمان، یا مهدی

چشمان دلم ،نور تو را خواهد دید        مهر همه شیعیانف تو راخواهد چید

عشق همه، احمدی وزهرا و علی            زینب حسن وحسین وسجاد ولی

تو قاری عشق مادرت فاطمه ای          تو حجه عسگری و هم خاتمه ای

اندیشه سرخ تو ،حسینی وار است           این راه برای دشمنت، آزار است

آیی ،به سرا پرده ایوان نجف                 خوانی، به خدا کتاب قرآن نجف

با یاد حسین و زینب و الله اش                  آماده شدیم، پای ثار الله اش

فرزند امیر و ماه کربلا می آید                    شاهنشه قصه های ما می آید

تشریع بلند قامت مولا اوست                   پیروزترین نگار انسانها اوست

ای ماه علم به دوش ما آقاجان                 ای سید سبز پوش ما آقا جان

آیی امیری که قرارت برجاست          ازآمدنش حق و حقیقت پیداست

دعوت به حریم کردگارست علی                پاینده راه کربلایش  مهدی

ما آمده ایم میدان نبردت آقا                        ماجان بدهیم راه امامت آقا

ای وارث خونهای شهیدان جانا                      ای وارث روح انبیا یا مولا

ای نور خدا راحت جانها مهدی                  ای یار خدا یاور وتنها مهدی

آماده پیکار عدو آمده ایم                            در انتظار آن  سبو امده ایم

تو شاه امید عالمینی مهدی                      توسید و میر هردوعینی مهدی

برگرد هنوز مست نگاهت هستیم                 مامنتظر جام شرابت هستیم

انگار که خاتم به سرا هست وجود      نابودگر کفر ونفاق است و یهود

میراث علی و فاطمه می آید                گویا که رسول خاتمه می آید

سوگند به الله وچهارده نور خدا           سوگند به غمهای علی و زهرا

آخر شب سرد ما سحر می گردد    آخر همه غصه ها به سر خواهد شد

 

                آن دم که امیر آسمان می آید

بر داغ دلم امیر جان می آید          وقتی که ندا دهند امان می آید

روز شعف و شادی ما آنروزست    آن دم که امیر آسمان می آید

در سینه ماغصه دلداری نیست       غم می رود و ماه زمان می آید

بوی نجف و کرببلا  می آید         مهدی حسین و کاروان می آید

ناقاره زنند در زمین و عالم               آی مردم شه کربلائیان می آید

زیباتر از آسمان کسی می آید           آقا و امیر کهکشان می آید

مولاظهور عاقبت می آید                  فرزند برومند جهان می آید

 

شکوه انتظار

آن یادگار کوچه های مدینه خیلی زود      خواهد آمد دراین  زمانه  خیلی  زود

خون سرخ سید الشهدا ،شهید کرببلا            وارثش بیاید به این خانه خیلی زود

راستی امیرقافله وعشق ما آقاست               همه به عبادتند برایش کرانه خیلی زود

آسمان  دل به او بسته است و یارانش           شهاب وار بیاید روزگار  خیلی زود

بارها در خیال خود  برایش گریسته ام          روی قلبهای مومنان  نوشته خیلی زود

نامه سرگشاده برای یار بود خدای عزیز       الاه بنگارد برای یار ظهوره خیلی زود

فرج و گشایشی ربا پا برکابان مولاییم          یاوران عصر خدا کر بلای خیلی زود

یاد ثارالله اول و آخر همه برای خداست       اگر دعا کنیم فرج آید نشانه خیلی زود

به هوایت    دل من می گرید      گاه گاهی    نظری مهدی جان       به دعای فرجت مشغولم ...

جمعه يعنی شکوه  دیدار یار

 

جمعه ها زانوی غم دارم بغل    سر به سجاده  بگویم العجل

آه مظلومان خدا فریاد رس       اشک های انتظارم  داد رس

جمعه يعنی شکوهای انتظار     اشک های هجرودوری تویار

جمعه ها عشاق درگاه خدا       العجل گویند با  آن کردگار

امیری حسین ونعم الامیر       امیری حسین ونعم الامیر

هیچ وقت نگذاشت زینب سلام الله علیها ٬ قیام ونضت عظیم امام حسین وامام سجادعلیهم السلام واهل بیت امام حسین سلام الله علیهم پنهان بماند.راز شگرف کربلای ارباب ودیگر نیست،تاب و توانی  به دل ازغصه های بسیار، غمبارم  کربلا وحزن حرم و عرشیان اش .کربلایادآورکوچه ومسمار و سر شکافته شده مولا یمان علیست.ولی و امام مومنان حضرت علی علیه السلام که در احقاق حق و حق مداری جان نازنین خود و خاندان اش فدا شد.حال ایام محرم الحرام و صفرتمام همه عرشیان و فرشیان الهی آشکار و نهان بر فرزند و سلاله پاک زهرا سلام الله علیه امام حسین می گریند و سوگوار غم اویند.آرام آرام برگ ها  از ساقه ها می چکد بر زمین پاییز ی زمانمان.خوش به حال عاشقان حسین وجان تازه شان  در پیاده رفتن زائران اربعین.طراویده  از حرم وضریح جان دوباره بر امت ، درفصل نو رسیده خزان طبیعت،چه شکوه دارد انقلاب حسین.یا رب  وجودم در  اندیشه دوری اش  توامان  می گرید.

بردنِ نام حسین   وقتِ عطش می چسبد

یا رفیق من لا رفیق له

ظهرهای رمضان ذکر حسین می گویم

بردنِ نام حسین  وقتِ عطش می چسبد

از قافله ے عشق مرا جا نگذارید

                          در موج بلا یکہ و تنها نگذارید

                                              ما را به شهیدان برسانید دوباره              

                                                                      بر موج دلم حسرت دریا نگذارید                           

مرا دشمن به قصد کُشت می زد   به جسم کوچک من مُشت می زد    هرآن گه پایم از ره خسته می شد    مرا با نیزه ای از پُشت می زد

خدایا  قسم ات دهم تورا به رقیه وسکینه ،به زینب کبری وزهرا ی علی،تا فرج مهدیت دهی به زودی

شب های جمعه در گوشه ای غرق عبادت ودلتنگ زیارتت .با سلامی به حرم چون کبوتر راهی صحن وسرای توام ارباب .با دوبال حسرت پر میكشم تا شهر عشق تا مهمان تو و گنبد طلایت باشم آقا جانم. غلام رو سیاهت  فدایت میشودگر دهی رخصت مرا.

بازشد  راه  شهیدان کربلا

اول امام ما علی(ع) واول شهیده فاطمه است(س)

حیدر دست بسته میان کوچه ها و زهرا با زو  شکسته پشت درب  خانه اش ونوحه خوان  دل عظما ی زینب است.

مادر ندا دهد مهدی بیا ، محسن دگر شهید شد.بازشد  راه  شهیدان کربلا

مادر جان، بازو شکسته، حال تو را درک می کند،جا دارد از مصیبت توجان دهیم

در داغ توتمام جهان زهرا واله  وسیاه پوش ونوحه گرشده      پهلو شکسته حال تو را درک می کند

بارخدایا مهدی ما رسان آن منتقم آل مصطفا (ص)

قسم به مصیبت عظمای فاطمه.السلام علیک یافاطمه الزهرا سلام الله علیها ،ایتها المغصوبه المقهوره

آیه به آیه شده تفسیر غربتت،مادر بگو، کجاست مزار بی نشان تو    این جمعه هم گذشت،نیامد امام ما     یارب رسان ولی خودت  مهدی علی

آری ،همه عشق وصفاخداست جانم به فداش.عجب چه شور وحالی برپاست ،وای از دل ناکام من آن هنگامی که فرصت نیافته آید نزد ارباب.    

ترس ازقبر و قیامت، آنکسی دارد که او بی صاحب است           صاحب ما ،شاه عالم  عمه جانم زینب است

مولایم  دلنگرانی ام بابت تاخیر تو نیست

می دانم می آیی دلم شور میزند برای خودم

برای ثانیه ای که قرار می‌شود بیایی

و من هنوز با تو قرن ها ، فاصله دارم

امام صادق(ع):چه چيز مانع مى ‏شود كه هر گاه بر يكى از شما غم و اندوه دنيايى رسيد، وضو بگيرد و به سجده ‏گاه خود رود و دو ركعت نماز گزارد و در آن دعا كند؟ مگر نشنيده ‏اى كه خداوند مى‏ فرمايد: «از صبر و نماز مدد بگيريد»؟تفسير عياشى ج 1

ساقی است و نگاه  و عمو صدا  می کند کاروان شهدا  یا قمر العشیره ادرکنا  خبری شده مگر ...و رقیه جامانده است ، ز کاروانیان دورعمو دریاب دختر سه ساله  مولایمان حسین س یا ابوالفضل العباس علیک السلام.

آرزویم جمله ای بیش نیست یا الله :یک صبح کرب وبلا پابوست اربابم حسین

رسول اکرم (ص) فرمودند : محبت خاندان من در هفت جا که ترس آن بزرگ و خطرناک است ، مفید است : هنگام مرگ ، در قبر ، هنگام حشر و رستاخیز ، هنگام تحویل نامه اعمال ، زمان حسابرسی ، هنگام میزان و سنجش اعمال و هنگام عبور از صراط.  (جامع الاخبار/ ص 513 )

مهدی جان، آقای خوبم

گاه گاهی دلم برا ی غربتت تنگ می شود و به دردی مبتلا شده که تا آمدنت پایانی نیست.

کاش بهار حقیقی رخ می داد وطراوتش عالم را عطراگین می نمود.

کاش بیشتر ،سربرسجده عشق می گذاشتیم وآمدنش را ازتوخدا رئوف مهربان وممحبوب حقیقی طلب طلب می کردیم.

کاش به درگاه مولا خالق معبود می گفتیم: خدایا تو عالم سر والخفیاتی وآگاه بر دل ضعیف وگنه آلود ما اکثرامتش ، برغربت چند صد ساله مولا وجانشینت در بین مخلوقاتت زار می گریم وعمل خالصانه چندانی در میزان نداریم.

آقای مهربانی ها.بیا و به آبرو خاندان اهل بیتت سلام الله علیهم اجمعین فرج مهدی ات را برسان.مافقط مدعیان علم ،عمل ،اخلاص ،تسلیم ،شهود،یقین ،رضا ،وصل وحضور ولقاءالله وعند رب شدنیم.

خدایامولا وخالق من دست ماخالی از عمل است واماامیدواربه فضل و رحمت واحسان ومغفرتت.آستان مغفرتت برترین انسانهایی چون مولایمان امام حسین علیه السلام وخاندان کربلای اش داردکه ما به آبروی آنها طلب فرج از ذات بی مثال لایتناهی واسعت نماید.

بارپروردگاراچندیست  نم نم قطرات باران دلهای کویر گونه ما را سیراب نکرده،بارالاها به نگاهی آقایمان را برسان.تو که زمین و آسمان را اسیر نگاهت کرده‌ای وخود علت بارانی،به آسمان وجودمان رونقی ،عنایتی شوکت و عزتی وافر عنایت نما.

 

توکرم نما که شاهی

همه دلربا اسیرت

نامت به تمام  کهکشان می ارزد

راهت به تمام بی کران جاری باد

مردى با حسين بن على(ع) برخورد و در اولين كلام از حضرت احوالپرسى كرد و از خداوند براى آن جناب عافيت خواست؛ آن حضرت در جواب فرمود: سلام قبل از سخن گفتن است، خدايت عافيت دهد؛ بعد فرمود به كسى اجازه سخن ندهيد تا سلام كند.

(مستدرك جلد 2 صفحه 68)

 

گر برات کربلایت را به دستانم دهی

جان زهرا تا قیامت وامدارت میشوم

چون قسم دادم تو را بر نام زهرا ، مادرت

مطمئناً شامل لطف و عطایت می شوم

السلام علیک یا اباعبدالله وعلی الارواح التی حلت بفنائک

 

پشت هواهای دلم 

باید جست وپیدا کرد

تورا

تا در سایه لطفت

در کنارت 

آواز خدا خدا

سر بدهم

 ای رحیم رئوف

دلم تنگه نگاه آشناییست       عبادات و مناجات و نواییست

الهی یا خدا مولا تویی تو   تن وروح وروان من خداییست

 

 

 

 

مطالب مرتبط
تنظیمات
این پرونده را به اشتراک بگذارید :
Facebook Twitter Google LinkedIn

یادداشت کاربران
درج یک یادداشت :
نام کاربری :
پست الکترونیکی :
وب :
یادداشت :
کد امنیتی :
4 + 6 = ?